Last van a-specifieke lichamelijke klachten? Naar mijn ervaring ontstaan a-specifieke klachten meestal vooral wanneer niet op de juiste manier onderzocht wordt. Komt dit dan doordat mijn behandelend arts of therapeut zijn werk niet goed doet of zijn best niet gedaan heeft? Nee, helemaal niet! Hoe kan dit dan toch gebeuren? Dat ga ik u hier uitleggen

Dat er in de reguliere gezondheidszorg zo veel a-specifieke gezondheidsklachten worden gediagnosticeerd, heeft simpelweg te maken met de achterliggende visie op gezondheid. Hierin wordt gezondheid vaak gezien als het afwezig zijn van ziekte. Ten eerste probeert men een diagnose te stellen door middel van wat “patroon herkenning” genoemd wordt. Hierbij wordt er geprobeerd ziektes of afwijkingen te herkennen door te luisteren naar de symptomen van de patiënt. De arts of bijvoorbeeld fysiotherapeut heeft jarenlang keihard geleerd om een hele verzameling ziektes met de bijbehorende patronen uit het hoofd te leren. Een patroon is als het ware de profielschets van een ziekte. Hierin staat beschreven wie het vaakst eronder lijdt, man/vrouw, jong/oud. Hoe een ziekte verloopt, wat de symptomen zijn (dingen die de patiënt ervaart, bijvoorbeeld jeuk) en wat de tekens zijn (dingen die van buiten waarneembaar zijn, bijvoorbeeld uitslag). Op deze manier kan men aan de hand van wat de patiënt vertelt, interpreteren welke ziekte de patiënt heeft. Vervolgens doen ze op basis van een herkend patroon een lichamelijk onderzoek, om dit patroon te ontkrachten of te bevestigen. Indien er een diagnose gesteld is kan men aan de hand hiervan in medische boeken of richtlijnen nakijken wat de mogelijke behandelingen van deze aandoening of ziekte zijn. Voor de duidelijkheid: dit is een ontzettend goede en effectieve manier om te werken en hiermee worden jaarlijks miljarden mensen geholpen! Maar zoals ieder model heeft ook dit model zijn nadelen. Namelijk: wat is de juiste behandelmethode indien er aan de hand van de symptomen van de patiënt geen duidelijk patroon van een ziekte of aandoening waarneembaar is?

Toen ik na mijn fysiotherapiestudie aan het werk ging, viel me op hoeveel mensen niet in een bepaald patroon pasten. Vaker heb ik de patiënten als het ware in een bepaald patroon moeten proppen. In de reguliere gezondheidszorg wordt dit probleem opgelost door een, ik noem het maar even, “restdiagnosegroep”. Voorbeelden hiervan zijn: a-specifieke lagerugklachten, a-specifieke nekklachten, KANS, fibromyalgie, spanningshoofdpijn, irritable bowel syndrome (IBS), post-covid syndroom etc. Niet alleen ik maar ook andere gezondheidsprofessionals ervaren dit probleem. Volgens cijfers van WHO¹ zijn 90% van de rugklachten bijvoorbeeld a-specifiek! Dus bij 9 van de 10 patiënten met rugpijn kan er geen duidelijke oorzaak voor de klacht aangewezen worden!

In de osteopathie, en in veel andere alternatieve geneeswijzen, wordt gezondheid niet gezien als het afwezig zijn van ziekte. Eerder wordt het gezien als een toestand van harmonie in het lichaam waarbij alle functies in het lichaam optimaal functioneren. Wanneer ergens in het lichaam een stoornis ontstaat, zorgt het lichaam in eerste instantie voor een compensatiemechanisme. Er treden hier nog geen klachten op! Maar de oplettende professional kan hier al een afwijking van de “gezonde ideaal” vaststellen. Indien het lichaam, bijvoorbeeld door een conflict met een ander compensatiemechanisme, niet meer kan compenseren, ontstaan er klachten. A-specifieke klachten om precies te zijn. Er is namelijk nog niets kapot en dus kan er in lichamelijk onderzoek geen weefselschade worden vastgesteld. Indien deze situatie belastend genoeg is en/of lang genoeg aanhoudt, kan er na verloop van tijd weefselschade ontstaan. Nu pas is er sprake van een ziekte die in de reguliere gezondheidszorg kan worden vastgesteld!

Een voorbeeld: patiënt A heeft een speekselklierontsteking gehad aan de rechter onderkaakspeekselklier. Als gevolg van deze ontsteking is er wat littekenweefsel rond de speekselklier ontstaan. Omdat deze speekselklier ingebed is in de rechter mondbodem ontstaat er spanning in de spieren in de rechter mondbodem. Om dit te compenseren maakt patiënt A een korte zijwaartse knik in de hoge halswervelkolom. Als gevolg hiervan moet er op andere plekken in het lichaam ook een aanpassing plaatsvinden, dit om de lichamelijke belasting over zoveel mogelijk gewrichten te verdelen (zie afbeelding: pijltjes 1). Omdat patiënt A een effectief compensatie mechanisme heeft, is het probleem weliswaar te observeren in zijn houding, maar hij heeft nog geen klachten. Indien Patiënt A echter bijvoorbeeld zijn hoofd stoot en als gevolg hiervan zijn halswervelkolom aan de linkerkant vast komt te zitten (zie afbeelding: pijltjes 2), ontstaat er een conflict in de bovenste halswervelkolom. Zijn nek kan tenslotte niet gelijktijdig naar links én naar rechts bewegen. Nu is er een nekklacht ontstaan. Klachten die bij een dergelijke situatie kunnen passen zijn bijvoorbeeld nek- en hoofdpijnklachten, eventueel met duizeligheid en/of kaakklachten. A-specifieke klachten om precies te zijn! Er is namelijk geen weefselschade opgetreden dat door middel van onderzoek zoals bijvoorbeeld een MRI-scan zichtbaar te maken is. Indien deze situatie lange tijd aanhoudt is het natuurlijk mogelijk dat er in verloop van tijd wél weefselschade ontstaat, zoals bijvoorbeeld artrose in de halswervelkolom, door de verhoogde wrijving.

Geen zorgen, zo snel gebeurt dit natuurlijk niet. Toch is het wel iets dat ik in de praktijk vaak aantref. Hardstikke zonde en bovendien ook erg onnodig! Vandaar dat ik de komende blog-rij wil gebruiken om patiënten en eventueel ook collega behandelaars voor te lichten over wat osteopaten doen en waarom. 

Om op bovenstaande manier te kunnen onderzoeken hebben osteopaten jarenlang gestudeerd om een uitgebreide en gedetailleerde kennis te krijgen over anatomie van ALLE weefsels binnen het lichaam, biomechanica (kennis over hoe het beweegt) van alle weefsels van het lichaam. Hoe alle delen van het lichaam elkaar beïnvloeden, fysiologie van alle lichaamsweefsels en kennis over pathologie (welke ziektes er zijn) van alle lichaamsweefsels. Door middel van deze uitgebreide kennis en een osteopathische onderzoeksmethodiek, is de osteopaat in staat om de oorzaak van de klacht te vinden. Vaak is deze ook door middel van een behandeling op te lossen. Mijn ervaring leert dat dit vaak wordt ervaren als een soort wonderbaarlijke tovenarij. Ik zou het beter vinden als het osteopathisch handelen gezien wordt als logisch denken op basis van uitgebreide kennis van zaken,

Indien u zelf lijdt onder a-specifieke gezondheidsklachten en7 of iemand kent die hier onder lijdt, neem dan vrijblijvend contact op via het contactformulier op de site of maak direct een afspraak via de website.

Joeri de Lange

Bronvermelding:

1. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/low-back-pain